Qiraat 'Ashr and The Determination of The Concepts of Nasakh and Mansuh

Abstract

Konsep nasakh dan mansukh diterima oleh majoriti ulama sebagai salah satu konsep dalam pentafsiran al-Quran. Namun, terdapat juga segelintir ulama yang menafikan pengamalan konsep ini dalam pentafsiran al-Quran. Ayat 106 daripada surah al Baqarah adalah antara hujah yang digunakan oleh majoriti ulama dalam menetapkan konsep ini. Ayat ini mengandungi perbezaan qiraat yang boleh mempengaruhi pentafsiran. Maka, tulisan ini bertujuan merungkai dan memberi pendedahan tentang pengaruh Qiraat ‘Ashr dalam penetapan konsep nasakh dan mansukh di samping membuat penilaian adakah Qiraat ‘Ashr mampu memberi sokongan kepada pegangan majoriti ulama. Kajian ini dijalankan berasaskan pendekatan kajian kualitatif. Data-data utama diperoleh daripada kitab-kitab tafsir, qiraat dan tawjih serta jurnal dan tesis yang berkenaan. Ia dianalisis dengan kaedah istinbat dan tarjih. Hasil kajian mendapati bahawa perbezaan Qiraat ‘Ashr dalam ayat 106 surah al Baqarah amat berpengaruh dalam penetapan konsep nasakh dan mansukh sekaligus menyokong pegangan majoriti ulama. Bahkan, ia juga turut mendedahkan aspek lain daripada konsep nasakh dan mansukh iaitu melupakan ayat-ayat al-Quran yang pernah diturunkan. Di samping itu, ia juga menampilkan unsur penegasan dalam menyanggah sebarang keingkaran terhadap konsep nasakh dan mansukh. Kajian ini menyimpulkan bahawa perbezaan qiraat dan peranannya kepada pentafsiran al Quran memang suatu bidang yang amat menarik untuk dikaji kerana ia boleh menyelesaikan kemelut kefahaman terhadap nas-nas al-Quran atau setidaknya menambah keyakinan terhadap suatu pegangan yang berlandaskan nas-nas al-Quran.